DAGBOEK 2024 geschreven door Marcin

Marcin en collega Bart zijn werkzaam bij onze sponsor GenDx en gaan de uitdaging aan om de Mont Ventoux op te fietsen.

Dag 1

Bart en ik sluiten ons aan bij de Give & Live organisatie om samen met hen de Ventoux in Frankrijk te berijden. Vandaag vertrekken we om naar Frankrijk te vertrekken. Om 4:30 uur ’s ochtends staan Bart en ik klaar in Zwolle (een uur rijden vanaf Utrecht). Vandaag is een lange busrit naar de Ventoux in Frankrijk (18 uur rijden). Er zijn 2 auto’s beladen met veel racefietsen en een toerwagen. Op zaterdag maken we onze grote klim naar de top van de Ventoux waar we ons aansluiten bij mensen die een transplantatie hebben ondergaan.

Dag 2

De dag begon met een ontbijt om 8.30 uur. Door hevige regenval kon iedereen zijn eigen programma maken. Ik ging met verschillende mensen wandelen in de heuvels. We hadden een klim van 400 meter naar de top, waar we een beetje verdwaalden en hevige regenval kregen, helemaal doorweekt vervolgden we onze reis met een grote glimlach op ons gezicht. In de namiddag gingen we een fietstocht maken van 30 km. De rit was best een mooie rit, waar we genoten van het uitzicht op het landschap en de zeer steile beklimmingen en afdalingen. Met de wandeling en met de fietstocht hoor je veel verbazingwekkende verhalen van alle mensen die een transplantatie hebben ondergaan en zichzelf willen uitdagen om de Mont Ventoux te beklimmen. Er is zelfs een persoon bij wie 2 organen zijn getransplanteerd (lever en long). Je ziet alle mensen die iets ingrijpends in hun leven hebben meegemaakt, maar nog steeds genieten van elke dag en elke minuut van hun leven. Je ziet onze bedrijfsverklaring echt uitkomen: “Om de kwaliteit van leven en overleving van transplantatiepatiënten te verbeteren”.

Dag 3

Vandaag was een mooie en zonnige dag. De groep splitste zich op in 2 groepen, de ene die 50 km fietst en de andere die 96 km fietst. Bart sloot zich aan bij de groep van 96 km, en ik bij de groep van 50 km. De groep van 50 km ging fietsen naar een uitzichtpunt waar je een waanzinnig uitzicht hebt over de canyon en bergen. Daarna zijn we nog even terug gegaan voor een lunch. De catering is echt goed en ze fietsen ook met ons mee naar de Ventoux, en ze fietsen iets harder dan wij zodat we terug kunnen komen om te lunchen. Na de lunch maakte ik een kleine wandeling (5 km), en daarna wierp ik me in het zwembad om te helpen ontspannen (en natuurlijk om een beetje te zwemmen). Na het zwemmen hebben we lekker gegeten waarbij we koolhydraten hebben gestapeld (pasta tonno en pasta bolognaise). Het was echt heerlijk. Morgen moeten we om 6:00 uur ’s ochtends opstaan, want we beginnen vroeg (8 uur). Bart en ik zijn maatjes voor 4 personen, waarvan er 3 een elektrische racefiets hebben. Laten we eens kijken wie wie 😉 zal dragen.

Dag 4

Vandaag was de grote dag. We werden om 6 uur ’s ochtends wakker en moesten om half 6 vertrekken. Op weg naar de Ventoux hadden we eerst een harde helling naar beneden. Na een paar honderd meter was dat snelle downhill fietsen voorbij, vanaf dat moment zou het klimmen beginnen. Het begon met een klim van 5% en het bleef een harde en steile klim met stukken van meer dan 10% helling. Uiteindelijk heeft iedereen de top gehaald. Vanaf de top namen we een groepsfoto en gingen daarna verder bergafwaarts racen. Bergafwaarts was het erg snel waar snelheden van ruim boven de 60 km/u werden gehaald. In het dal moesten we beginnen met het beklimmen van het laatste stuk om de finish te bereiken. Aan de finish werden we geserveerd met chocolade, Belgische wafels, Hollandse stroopwafels, winegums en stukjes appel en banaan. Vanaf de finish gingen we in een ontspannen tempo verder terug naar onze camping waar we pannenkoeken voor de lunch op ons wachtten. Daarna deden we tijdens de bustour de laatste boodschappen voor morgen, gingen we zwemmen en moesten we beginnen met inpakken. Het was tijd voor het laatste diner op de plek waar we lekker BBQ’en. Tijdens de BBQ waren er verschillende mensen die een speech verzorgden. Eerst werden alle mensen die een orgaantransplantatie kregen naar voren geroepen, waaronder 2 mensen die 2 transplantaties moesten ondergaan. Daarna werden de donateurs naar voren geroepen om hen te bedanken, en vervolgens werden de sponsors, het kookpersoneel en de buschauffeurs bedankt voor het mogelijk maken van dit weekend. Daarna werd een serieuzer onderwerp aangesneden, de toespraak ging verder met het herdenken van alle mensen die het niet hadden gehaald met een orgaantransplantatie, inclusief enkele van hun vrienden van voorgaande jaren. Er werd een kaars aangestoken en alle aanwezige artsen werden bedankt voor al hun hulp en steun. Als blijk van waardering werd er voor alle aanwezigen een zelfgemaakt glas-in-lood voorzien. Velen van ons kregen een geluksklavertje glas-in-lood, wat zorgt voor geluk en voorspoed. De buschauffeurs kregen een glas-in-lood van een busklaver en de longarts kreeg een long-glas-in-loodsymbool. Daarna was het tijd om te genieten van onze BBQ en ons klaar te maken voor het inpakken.

Dag 5

 Vandaag was de laatste dag in Frankrijk, na het inpakken van onze lunch gingen we verder voor een busrit terug naar huis. Tijdens de busrit werden alle mensen die deelnamen aan het evenement naar voren geroepen en gevraagd en kregen ze een heel speciaal deelnamecertificaat overhandigd. Tijdens de busrit waren sommige mensen spelletjes aan het spelen, films aan het kijken of gewoon uit het raam aan het staren. Naarmate de rit vorderde, werd er een Spotify-afspeellijst op gezet waar allerlei soorten muziek voorbij kwamen. Uiteindelijk veranderde dit in een karaoke, waar eerst wat mensen zongen, en naarmate de rit vorderde, deed bijna iedereen mee met de karaokemuziek. Rond 1 uur ’s nachts kwamen we aan in Zwolle, waar we onze bagage en fietsen pakten. Daarna namen we afscheid en gingen we terug naar huis. Het was echt een prachtige reis met veel geweldige mensen en elk met hun eigen verhaal en achtergrond. De sfeer was erg leuk en alle mensen waren heel open en verwelkomden je met open armen. Het was echt een geweldige ervaring om alle mensen te hebben ontmoet. De ervaringen die we hebben opgedaan, zijn iets wat we nooit zullen vergeten.