Andrea en Laila
Transplantoux buddy's stellen zich voor
Andrea Internist-nefroloog Martini ziekenhuis, maar bij de Transplantoux een buddy.
Twee jaar geleden hoorde ik dat er een team getransplanteerde patiënten en begeleiders uit het UMCG mee zou doen aan de Transplantoux. Een hele mooie uitdaging leek mij dat, en heb toen ook aangegeven bij het UMCG dat ik ook wel belangstelling had. Dit jaar kwam de uitnodiging dat er nog plek was voor buddy’s vanuit het Martini ziekenhuis. Die heb ik met beide handen aangegrepen, samen met mijn collega Laila.
Waarom? Omdat ik een fietsliefhebber ben, maar ik het ook heel belangrijk vind dat er aandacht is voor bewegen (na, maar ook zeker voor) transplantatie. Leefstijl is bij nierziekten een heel belangrijk onderdeel van de behandeling, vooral ook om te voorkomen dat de nierfunctie snel achteruit gaat. Ook na transplantatie is dit heel belangrijk omdat de medicijnen tegen afstoting ook de nodige bijwerkingen hebben op gewicht, bloeddruk en cholesterol. Ook hoop ik hiermee extra aandacht te vragen voor het donorschap!
Fietsen is voor mij een uitlaatklep, even alles loslaten en genieten van de natuur om je heen.
Vanaf het einde van de middelbare school zit ik regelmatig op de racefiets, ik ben wel met name een mooi weer fietser. Omdat ik tijdens de opleiding elke dag een flink eind moest fietsen naar het UMCG bleef het vaak daarbij, met soms in het weekend een tochtje en ook wel eens een toertocht in het vlakke Noorden of in de heuvels in het midden of zuiden des lands..
Toen ik in 2015 in het Martini aan de slag ging als internist-nefroloog (en dichter bij mijn werk woonde) ben ik fanatieker gaan racefietsen bij Cycle Sport Groningen, en dan voornamelijk bij de dames trainingen waar de nodige techniek ook wordt bijgebracht, eindelijk geleerd hoe ik een bocht zou moeten rijden.
“Fietsen is voor mij een uitlaatklep, even alles loslaten en genieten van de natuur om je heen.”
In Frankrijk op vakantie wel eens een col van de eerste categorie gedaan maar daar houdt mijn klimervaring ook wel op.. Samen met mijn man (die overigens wel regelmatig Gran Fondo’s als de Marmotte en Trois ballons heeft gefietst) heb ik 3 prachtige jongens, waarvan de jongste in oktober is geboren.
Voor mij is de Transplantoux dus ook een mooie uitdaging/stok achter de deur om weer goed de conditie op te bouwen en “in shape” te komen. Naast werk, gezin en fietsen pak ik ook regelmatig mijn saxofoon (meestal de sopraan) om met Fanfareorkest CWO te repeteren en mooie concerten te geven.
Tot snel op de fiets!
Laila Niamut
Ik ben Laila Niamut en ik ben werkzaam als internist-nefroloog in het Martini Ziekenhuis maar bij de Transplantoux vooral een buddy.
Een internist is een medisch specialist op het gebied van inwendige organen; nierziekten (nefrologie) is hierbij mijn aandachtsgebied.
In mijn vrije tijd geniet ik van het trainen en toeren op mijn racefiets.
Tijdens het fietsen is mij al vaak gevraagd waarom ik internist-nefroloog geworden ben, nou daar kan ik wel een uurtje over volpraten. Wanneer je nierfunctie achteruitgaat is dat moeilijke en zwaar. Voor mij is het bijzonder dat ik patiënten dan kan begeleiden tijdens vrijwel het volledige traject van een verminderde nierfunctie, naar nierfalen, naar een vorm van nierfunctie vervangende therapie.
Wanneer het mogelijk is om een niertransplantatie te ontvangen is dat een speciaal moment. Het is altijd mooi om te zien hoe door een transplantatie bepaalde doelen weer bereikbaar kunnen worden. Toen ik las over de missie van de Transplantoux sprak mij dit gelijk aan: de berg als symbool die de overleden donor niet heeft kunnen bedwingen en die de getransplanteerde wel deze kans geeft.
Ook het aandacht vragen voor gezond bewegen na transplantatie ondersteun ik. Ik heb veel respect voor de getransplanteerden die deze uitdaging aan durven gaan. Ik vind het dan ook super gaaf dat ik er dit jaar bij kan zijn als we met een hele groep van getransplanteerden en buddy’s de Mont Ventoux gaan bedwingen.