Erik Wijtsma
Zijn actie om 1000 donoren binnen te halen in 2011 heeft uiteindelijk resulteert in de stichting donerik&friends waar hij nu voorzitter van is. Destijds wist hij nog niet of hij uberhaupt geholpen zou worden maar hij wist ook dat hij met het werven mogelijk anderen kon helpen.
Stichitng donerik&friends zet zich in om meer donoren te werven, begeleid mensen in de moeilijkste fase waarin men wacht op een orgaan en zet in op innovatie en onderzoek zodat er in de toekomst een transplantatie niet meer noodzakelijk is.
Wijtsma wordt regelmatig gevraagd voor voorlichtingen soms via de NLV of het UMCG waarin hij verteld over de ziekte PSC en zijn ervaring m.b.t. zijn transplantatie en rouwprocessen deelt.
Naast voorlichting probeert stichting donerik&friensds d.m.v. sportactiviteiten de aandacht te trekken voor orgaandonatie. Dit doet de stichting dikwijls met orgaanontvangers die hun spieren inzetten voor mensen die uitzichtloos wachten op een nieuw orgaan.
Wijtsma zelf liep een jaar na zijn transplantatie alweer zijn eerste halve marathon en fietste o.a. de Alp Huez. Tijdens zijn ziekte fietste hij met galdrain o.a. de Mont Vertoux op.
Wij van stichting donerik&friends geloven dat sporten naast de psychische werking goed is voor je fitheid na transplantatie.
Uiteraard doet iedereen dat op zijn eigen niveau. Je moet wel de mazzel hebben dat je goed herstelt na transplantatie maar bewegen is een must.

Wijtsma kan niet uitleggen waarom hij geholpen is terwijl er gemiddeld drie mensen per week overlijden wachtend op een orgaan. Hij voelt zich meer dan verantwoordelijk te strijden voor mensen die nu ziek zijn en in onzekerheid leven over hun toekomst terwijl hij zelf ervaart hoe je van een transplantatie kan opknappen.
Slechts 43% van de Nederlandse bevolking heeft zich geregistreerd. Het is belangrijk orgaandonatie als gespreksonderwerp blijvend onder de aandacht te brengen. Wie kan dat beter doen dan mensen die getransplanteerd zijn?
De centrale vraag die iedereen die nog geen donor is, zou moeten beantwoorden:

“Het is belangrijk orgaandonatie als gespreksonderwerp blijvend onder de aandacht te brengen. Wie kan dat beter doen dan mensen die getransplanteerd zijn.”