Sita, lid van Give & Live
naar de top!
“Mijn lijf liet het op die hoogte afweten en dan is acceptatie en berusting het beste medicijn.”
Het bleek later, bij terugkomst in Nederland, na een bezoek aan de longarts een combinatie te zijn van hoogteziekte en longen vol met slijm. Dat ik überhaupt 5300 meter heb gehaald was voor mijn behandelend longarts een raadsel.
Trots keek ik hem aan en dacht opnieuw: “ ja deze dame heeft dat “varkentje toch maar mooi even gewassen”, en ik gaf me met een voldaan gevoel over aan de nare bronchoscopie die mij te wachten stond.
Gelukkig kijk ik er nu, 4 jaar later, met een beter gevoel op terug. De ervaring ,de saamhorigheid, de teamspirit, en dit alles met een groep fijne, lieve mensen om me heen. Wat een geluk dat ik daar onderdeel van was!
Enkele weken geleden opnieuw verbazing, blijdschap, je zou het zelfs euforisch kunnen noemen. Telefoontje van de transplantatieverpleegkundige of ik de Mont Ventoux wilde fietsen met getransplanteerden met opnieuw hetzelfde doel.
Vreudedansje door de kamer! Opnieuw een kans! Opnieuw een top! Wordt dit dan ‘mijn top’? Mijn dochter bood gelijk aan om mee te gaan. Zoonlief zei: “ Ik ga wekelijks met je naar de sportschool”. Zo lief en betrokken allemaal.
Tevens wil ook hiermee mijn man een hart onder de riem steken. Hij heeft een beenmergziekte en moet ter zijner tijd ook een transplantatie ondergaan.
Deze top ga ik dan toch zeker bereiken!